Deze iconische foto toont de door het Duitse bombardement getroffen omgeving van de Speelmanstraat.
Ramptoerisme
Na de Duitse bezetting gaat het dagelijks leven voor veel Nederlanders gewoon door. In de zomer van 1940 wordt, hoe gek het ook klinkt, als vanouds vakantie gevierd. Omdat reizen naar het buitenland niet mogelijk is, groeit het binnenlands toerisme enorm. Zo ook het ramptoerisme. Het woord bestond toen nog niet maar het fenomeen wel. Vooral Rotterdam trekt veel ramptoeristen aan. Vanuit het hele land komen ze naar het getroffen stadscentrum om met eigen ogen ‘de puin’ te aanschouwen.
Aan kijkers en praters hebben wij niets!
Rotterdammers zijn over het algemeen niet gediend van dit ramptoerisme. Vol afkeer en verontwaardiging worden toeristen, die soms zelfs per touringcar aankomen, bekritiseerd op straat en in krantenartikelen. Puinruimers hijsen de leus "Aan kijkers en praters hebben wij niets! Ga naar huis of meldt u als vrijwilliger" op hun keet.
Mysterieus meisje
Onzeker is of het meisje een ramptoerist is of dat ze slechts uit de buurt komt en onderweg naar school lachend met haar kleine koffertje voor deze foto poseert. Hoe dan ook, de foto laat een interessant contrast zien tussen het vernietigde stadscentrum en de klaarblijkelijke luchthartigheid.
